oooff of! ne günlerdi o günler... daha yeni bitimiz kanlanmış, mıstafa abilerin tükanı önünde birbirimizin donunu indirmeye çalıştığımız yıllardı bileder. kahvedeki soğutucuların altından gazoz kapakları toplar, taso için kavga eder, maalle maçları için kitlesel biçimde göç ederdik.
işte bu zamanda, bizim maallemize, zafer mah. de ikamet eden ospili lakaplı, yüzü çopur içinde, ağzının sol kenarında 3 km. den dikkat çekecek kadar büyüklükte uçuk bulunan, 3 sene evvel kavga esnasında kırılmış kolu yamuk kaynamış, iyi mi iyi bi abi vardı. o kadar iyi niyetliydi ki bu ospili, ne biz top oynarken topu kaçırır ne de gerekli gereksiz topumuzu degaj dikerdi. biz onu geldiğini "gençler bize de yer var mı?" diye bağırmasından duyar, hemen "ne demek ospili abi. bu top bu mahalle, bu semt bu ışıklar senin köpeğin olsun." manasında, aynı anda söylenmekten anlaşılması imkansız söz öbekleri sıralardık. ospili abi ise, paçalarını kıvırıp sahaya indikten sonra, hangi takımın daha güçsüz olduğunu sorar, akabinde de güçlü olan takıma geçerdi.
günler böyle devam etmekte iken bi gün maallemize hasan adında, kaşları, saçı ve sakalı tamamen sarı olan, insanda uzaktan ırsız intibası bırakan, yamuk kafalı, kapçık ağızlı ve bizden birkaç yaş daha büyük bir çocuk geldi. bu çocuk, biz ne zaman top oynamaya çıksak, hemen kapının önüne iniyor, fakat oyuna davet etmemize rağmen, uzaktan tip tip izlemeyi yeğliyordu. maçın ortalarına doğru, çoğu zaman, bizimle olan ilgisini kesiyor, başka yeri seyretmeye dalıyordu. işte bu zamanlarda, biz genelde hasan' ın kafasına doğru zımba çekerdik. hasan şutun etkisiyle yuvarlandığında da ciddiyetimizi hiç bozmayarak "pardon bileder, topu atçan mı ba..." diye seslenerek mesafemizi korurduk.
fakat ospili abi' nin geldiği bi gün, işler hiç de iyi gitmedi. o gün maçı biraz erken saatte yapıyorduk ve hava da hayli sıcaktı. her yarım saatte bi yandaki kaveden su içmeye gidiyorduk. ospili abi de sıcaktan etkilenmiş olacak ki ilk önce maça girmek istemedi, ama maç kızıştıktan sonra dayanamayıp sahaya atlayıverdi. maç esnasında onun da dikkatini çekmiş olacak ki, t-shirt ümü sündürerek "bana bu piçin kim olduğunu söyle" dedi. ben de "abi yeni geldiler. kem gözlü piç sürekli bizi izliyo. geçen gün ayı mert' in ayaklarına bi baktı. çocuk üç takla attı abi topu sürerken. ayrıca babası alettirikçide çalışıyomuş, bu trafonun içinden geçen bakır kablolar var ya onları çalıp satıyomuş. anası da dediko..." diye tamamlayacak iken "çaaat" diye ağzımın ortasına tokat yedim. "tamam yeter lan. siktir!" dedi ospili abi. ben de ospili abi arkasını döndükten sonra "ağzını yüzünü sikecem" bağlamında kafamı sallayıp elimi kaldırdım. sonrasında düzelmem on saniye sürdü.
neyse uzatmayayım. ospili abi maçın keyfini çıkarmaya çalışıyordu ama kenafir gözlü kızancığın bakışları ospili abiyi destabilize ediyordu. son vuruşlarda etkili olan, orta sahadan zımba çeken, tüm pis burun uyarılarımıza rağmen topumuzu yumurta etmekten çekinmeyen ospili abi, bir guiza' ya dönmüştü hasan yüzünden. durup durup "bu çocuk beni delirtiyo bileder" diyordu. o da en sonunda delirmiş olacak ki, tam hasan kafasını başka yöne çevirdiği anda zımbayı gömüverdi. top hasan' ın kafasına öyle sert çarptı ki, hasan oturduğu duvardan aşağıya düştü. biz deli gibi gülüyoduk ki, karşı tarafın kalecisi irfan' dan "biiiiiiii biledeeeerrr!!!" diye bir haykırma yükseldi. hemen koştuk yanına. gördük ki hasan ağlayarak topumuzu kesiyordu ve bir yandan da "amınıza koydurtçam olum, abime siktirtçem epinizi" diye bağırıyordu. ospili abi hemen duvardan atladı ve topu elinden alıp bi tokat patlattı.
lakin bizim pısırık zannettiğimiz kızancık, bi an delirdi ve bıçağı ospili abimizin bacağına takıp çektiriverdi. ospili abi bir feryat etti ve yere çöktü. bu arada kızancık hasan acayip tırsmış ve kaçmaya başlamıştı. biz de hemen duvardan atladık ve bi kısmımız hasan' ın arkasından, bi kısmımızda ospili abi' nin yanına koştuk. "astaneye götürün la beni. mal gibi bakmayın bana" diye acılar içinde bağırıyordu ospili abi. ben hemen yan taraftaki meteoroloji binasına gittim ve güvenlikçi abiye "abi koş. yaralı var" diye bağırdım. ilk önce "assssiee amına goyum" dese de, sonrasında ciddiyetime inanıp ambulans çağırdı. ospili abi ise, ambulans geldiğinde dahi etrafa tehditler savuruyor "onun tornavidayla amına koycam, sanayiden, 14 mayıs maallesinden adam çağırcam" diye bağırıyordu.
hadiselerin üzerinden 1 ay geçtikten sonra ospili abi eski sağlığına kavuştu. bu süre zarfında ospili abi bi kaç kez arkadaşlarına, hasan' ı ve abisini tokatlatsa da, şopar piç araya adam sokmayı becermişti. ona bi bok olmadı, ospili abi takıldığı bıçağıyla kaldı. hastanede kaldığı süre içerisinde de kızancık, maalle büyüklerini yanına çekip ospili' yi tasfiye etmeyi başardı. ospili abi de en sonunda deli ipçi kemal' in bile taşak geçtiği bi adam haline geldi.
ağzını sikeyim ospili abi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder