Bıyıklarına Yağmur Yağan Demokrat

sigaradan sararan bıyıklarımı
ıslattı yağmur git dercesine
o an aldım otobüs biletimi
ve çıktım bilinmez bir yolculuğa
sanırım artık uzaktayım anne
bir oğlum oldu adını koyamadım
cami avlusuna da bırakmadım
zira benim oğlum dik durmalı

bu gece bıyıklarıma
sanki yenile kendini dercesine
usul usul yağmur yağdı anne
bir kızım vardı adı gülfidandı
bir hapishane ortasında açmış
gardiyan zulmüne direnen
o onurlu
haysiyetli
dirayetli
şevkatli
çiçek gibi

anne babama hiçbir şey söyleme
zira o beni hala traşlı zannediyor
ama bıyıklarımdan bahsedersen de
de ki oğlunun bıyıkları
türlü zulümlere dayanan
bir emekçinin bıyıkları kadar sarı ve serkeş

yani şimdi ben gidiyorum ya
artık herkes bıyık bırakacak anne